Margmiðlunarskólinn

Áfangar á 1.– 3. önn eru hugsaðir sem áfangabekkjarkerfi, þ.e. að nemendur fylgist að á önnunum. Á fyrstu til þriðju önn eru teknir fjórir fimm eininga áfangar á önn. Kennt er mánudaga til fimmtudaga kl. 8:10-11:55 og kl. 12:35-16:00. Föstudagar eru vinnudagar, þar sem ætlast er til að nemendur vinni í sínum verkefnum.
Á fjórðu önn er tekinn einn 20 eininga áfangi, vinnustofa útskriftarverkefnis þar sem krafist er sjálfstæðrar verkefnavinnu af nemendum á því sviði sem þeir hafa mestan áhuga. Ekki er formleg kennsla á fjórðu önn en ætlast er til að nemendur hafi viðveru í skólanum alla virka daga kl. 8:10-16:00. Í boði eru fyrirlestrar frá kennurum, fræðimönnum, tæknimönnum og fyrirtækjum. Einnig vinnur umsjónarkennari með hverjum nemenda og eru formlegir fundir einu sinni í viku. Auk þess skila nemendur reglulega verkefnum á vinnuvef, sem lýsa framvindu útskriftarverkefnis reglulega og halda reglulegar kynningar þar sem allir leiðsagnarkennarar og nemendur hittast.
Áfangar sem kenndir eru bera heitin
ZHO = Hönnun
ZMF = Margmiðlunarfræði
ZVF = Vefsmíðar og margmiðlun
ZHM = Hreyfimyndagerð
Allir áfangar á fyrstu önn bera númerið 105, allir áfangar á annarri önn bera númerið 205 og áfangar á þriðju önn bera númerin 305 og 315. Áfangi fjórðu annar ber númerið 420.
Nemendum Margmiðlunarskólans stendur til boða að taka áfanga í íþróttum með námi sínu í margmiðlun.
Í lok fjórðu annar eða 80 tilskilinna eininga, útskrifast nemandi með burtfararskírteini sem vottar að hann hefur lokið margmiðlunarnámi.

Staða nemanda að loknu námi
Að loknu námi í margmiðlun útskrifast nemandinn með formlegum hætti og fær útgefið burtfararskírteini þar sem námslok eru vottuð og tilgreindir þeir námsáfangar sem hann hefur lokið og með hvaða árangri.

Að útskrift lokinni eiga nemendur m.a. að geta ráðið sig í störf við vefsmíði, hreyfimyndagerð, þrívíddarhönnun, kynningarefnisgerð, auglýsingagerð, kvikmyndagerð, eftirvinnslu kvikmynda og fleira. Námið sem boðið er upp á spannar mikla breidd og kemur inn á starfsvið sem eru enn í mótun í þjóðfélaginu. Erfitt er því að festa hendur á eitthvað eitt starf sem nemandi með margmiðlunarnám getur starfað við. Stefnt er að því að nemandinn: búi yfir nægri kunnáttu til að koma inn á starfsvettvanginn, geti haslað sér þar völl og haldið áfram að sérhæfa sig í starfi. Reynslan sýnir að nemendur hafa að loknu námi, unnið að klippingu og eftirvinnslu kvikmynda, gerð sjónvarpsauglýsinga og unnið að gerð þrívíddar bæði í kvikmyndum og auglýsingum. Auk þess hafa nemendur ráðið sig til stærri fyrirtækja og tekið að sér vinnu í kynningardeildum og m.a. unnið að gerð margmiðlunarefnis. Nemendur geta stofnað sín eigin fyrirtæki sem m.a. taka að sér vefhönnun og gerð kynningarefnis bæði fyrir prent- og skjámiðla og fleira.

Í náminu er lögð mikil áhersla á hugmyndavinnu, frumkvæði og sjálfstæð vinnubrögð sem jafnframt því að læra að nýta sér nýja tækni, getur auðveldlega leitt til nýrra hugmynda og nýsköpunar í þjóðfélaginu. Skólinn leggur áherslu á að útskrifa nemendur með frjóa hugsun og vilja til að fara nýjar leiðir.

Nemendur hafa farið erlendis í áframhaldandi nám á þessu sviði og þá til frekari sérhæfingar. Á grundvelli náms í Margmiðlunarskólanum hafa þeir fengið inngöngu í virta háskóla sem gera miklar kröfur.

Ýmis störf

Auglýsingagerð
Hvernig er best að byggja upp atvinnuauglýsingu?
Við gerð atvinnuauglýsingar er mikilvægt að fram komi sem nákvæmastar upplýsingar um tegund fyrirtækis, stærð og staðsetningu, starfssvið viðkomandi, vinnutíma og hvenær viðkomandi þarf að hefja störf eða starfstíma ef um tímabundið starf er að ræða. Þá þurfa að vera greinargóðar upplýsingar um hæfniskröfur og skilyrði s.s. aldur, menntun, reynslu og annað. Best er að byggja upp atvinnuauglýsingu samkvæmt neðantöldum liðum.
Fyrirsögn sem vekur áhuga.
Tegund, stærð og staðsetning fyrirtækis.
Starfsheiti ásamt stuttri starfslýsingu.
Hvers konar starf: hluta-, sumar-, tímabundið eða framtíðarstarf.
Vinnutími og ráðningartími ef um tímabundið starf er að ræða.
Hvenær viðkomandi á að hefja störf.
Hæfniskröfur: menntun, reynsla, og þekking.
Skilyrði: aldur og eiginleikar.

Ljósmyndun er aðferð til að festa á varanlegt form myndir af umhverfinu með ljósmyndavél. Notast er við vélræna, ljósfræðilega, efnafræðilega og/eða stafræna aðferð við að safna endurköstuðu ljósi í stuttan tíma með linsu og varpa því á ljósnæman flöt, t.d. filmu inni í myndavélinni. Með eftirvinnslu á ljósnæma fleti myndavélarinnar (framköllun á filmu) fæst ljósmynd sem „tekin“ var með myndavélinni. Orðið ljósmyndun er samsett úr orðunum ljós og sögninni mynda og felst merkingin í því að búin er til mynd af ljósinu.
Nútíma ljósmyndatækni má rekja til franska uppfinningamannsins Joseph Nicéphore Niépce en hann hóf að gera tilraunir árið 1793 með aðferðir til að gera sjónrænar myndir.

Grafísk hönnun er myndlist sem einbeitir sér að sjónsamskiptum og útliti, og þeim störfum tengdum henni. Ýmsir aðferðir eru notaðir til að skapa og sameina tákn, myndir og/eða orð til þess að skapa sjónframsetningu hugmynda og tilkynninga. Grafískir hönnuðir geta notað prentlista-, myndlista- og síðuskipulagstækni til að framleiða verk. Grafísk hönnun bendir á bæði framleiðsluaðferð og útkómur aðferðarinnar.
Grafísk hönnun er notuð í tímaritum, auglýsingum, umbúðum og vefhönnun. Til dæmis geta varaumbúðir hafa myndmerki eða annað listaverk, skipulagðan texta og hönnunarefni eins og laganir og liti sem sameina verkið. Samsetning er einn mikilvægasti eiginleiki í grafískri hönnun, sérstaklega þegar notuð eru margvísleg frumefni.

Upplýsingatækni

Upplýsingatækni (UT eða UTN) er sú aðferð að velja sem besta tækni til að vinna með gögn.
Með þessari skilgreiningu er hægt að segja að upplýsingatækni hafi verið til síðan að maðurinn fór að geyma gögn. Í dag er þó aðalega átt við rafræn samskipti og geymslu á gögnum, til þess eru notaðar tölvur og annar rafrænn búnaður.

Upplýsingatækni (e. information technology) nær yfir vítt svið. Almennt er talað um upplýsingatækni sem það að beita viðeigandi tækni við gagnavinnslu. Með tækni er átt við tölvutækni, fjarskiptatækni og rafeindatækni. Upplýsingatækni er notuð í viðskipta­lífinu, í iðnaði, í skólastarfi, við fjarnám, á heimilum, í stórmörkuðum og á bókasöfnum og upplýsingamiðstöðvum svo eitthvað sé nefnt.
Upplýsingatæknin er grundvöllur upplýsingaþjóðfélagsins, tækni sem gerir fjarskipti og hraðvirka miðlun þekkingar og upplýsinga mögulega. Upplýsingatækni er ekki inntak eða markmið í sjálfu sér heldur forsendan og afar mikilvægt er að huga að því að innihald og gæði upplýsinga séu eins og best verður á kosið hverju sinni

Social Network - Facebook

Facebook (stundum Fésbók á íslensku) er netsamfélag stofnað þann 4. febrúar 2004. Vefsíðan er fullkomlega í eigu Facebook, Inc. Notendur geta tengt í „tengslanetum“ sem tákna borgir, vinnustaði, skóla og svæði til að hafa samskipti við annað fólk. Fólk getur bætt við vinum, sent skilaboð og breytt yfirliti sínu. Mark Zuckerberg stofnaði Facebook þegar var hann námsmaður Harvard-háskóla og í fyrstu var félagsaðild bundin við námsmenn háskólanna. Í dag allir geta skráð sig á Facebook.
Frá og með ágúst 2008 er unnið að því að þýða Facebook á íslensku.
Facebook var upprunalega ætluð fyrir skólafólk en nú notar fólk á öllum aldri Facebook.

Mark Zuckerberg founded Facebook with his college roommates and fellow computer science students Eduardo Saverin, Dustin Moskovitz and Chris Hughes while he was a student at Harvard University.[5] The website's membership was initially limited to Harvard students, but was expanded to other colleges in the Boston area, the Ivy League, and Stanford University. It later expanded further to include any university student, then high school students, and, finally, to anyone aged 13 and over. The website currently has more than 300 million active users worldwide.[6]
Facebook has met with some controversy. It has been blocked intermittently in several countries including Syria,[7] China[8] and Iran,[9] although Iran later unblocked Facebook in 2009. It has also been banned at many places of work to discourage employees from wasting time using the service.[10] Privacy has also been an issue, and it has been compromised several times. Facebook is also facing several lawsuits from a number of Zuckerberg's former classmates, who claim that Facebook had stolen their source code and other intellectual property.
A January 2009 Compete.com study has ranked Facebook as the most used social network by worldwide monthly active users, followed by MySpace.[11]

http://en.wikipedia.org/wiki/Facebook

Web 2.0

„Web 2.0 er heiti sem notað er yfir þær breytingar sem hafa orðið á netinu undanfarið. Gögn flæða og netið er oðið opnara og frjálsara en áður. Hver og einn hefur meiri möguleika á nokun, mótun og miðlun en nokkru sinni fyrr. Þróunin er svo hröð að maður þarf að hafa sig allan við að fylgjast með.“
http://skrif.hi.is/roh5/2009/05/02/web-20-verkf%C3%A6ri-flock/

„Hvað er þetta web 2.0 sem alls staðar er verið að tala um?

Þú finnur líklegast jafn ólíkar skýringar og þú finnur margar. Fólki gengur illa að komast að samkomulagi um hvað web 2.0 er. Sumir vilja meina að web 2.0 sé bara tískuhugtak yfir eitthvað sem alltaf hafi verið til og aðrir vilja meina að web 2.0 sé bara alls ekki til.
Sumir halda því fram að web 2.0 sé ný tækni og nýir möguleikar í forritun, eins og t.d. Ajax. Aðrir vilja meina að web 2.0 sé ný aðferðarfræði sem felist í því að geta átt í samskiptum og skipst á efni yfir Internetið. Tim Berners-Lee, höfundur Internetsins, mótmælir því þar sem það sé það sem netið hafi alltaf snúist um.
Þannig að ég ætla að bæta við enn einni skilgreiningunni á því hvað web 2.0 er.
Web 2.0 er ekki ný tækni. Web 2.0 er heldur ekki ný aðferðarfræði. Web 2.0 er það sem Internetið hefur alltaf snúist um. Málið er bara að fólk var ekki að fatta það fyrr en núna. Að sjálfsögðu fattaði Tim Berners-Lee það. Þess vegna sér hann ekkert nýtt í því sem kallað er web 2.0.
Web 2.0 er upplýsingabyltingin. Fólk að átta sig loksins á því hvað Internetið snýst um. Gagnvirkni.
Web 2.0 er aðgengi. Þú þarft ekki lengur að kunna html, xml, asp, eða neinn annan forritunarkóða til þess að skapa eitthvað á netinu eða leggja út efni. Allir geta sett upp bloggsíðu, vefsíðu, myndaalbúm, skrifað og breytt greinum í tímaritum og jafnvel orðabókum. Hver sem er getur tekið þátt í að móta og skapa umræðuna og efnismiðlunina án þess að vera “nörd” eða læra flókin forritunarmál.
Web 2.0 er mátturinn til fólksins. Web 2.0 jafnar leikinn og gerir einstaklingum og smærri fyrirtækjum kleift að standa jafnfætis stórum alþjóðafyrirtækjum. Þess vegna elska tónlistarmenn web 2.0 en útgáfufyrirtæki hata það.
Web 1.0 var þegar fólkið fattaði þetta ekki. “Gagnvirkni” var bara þegar notendur smelltu á tengla og völdu hvað þeir sáu næst í stað þess að skapa, gefa einkunn og skrifa umfjallanir. Fyrirtæki sem settu bæklinginn sinn óbreyttan á netið og héldu að það væri málið. Fólk sem notaði þennan nýja miðil eins og hvern annar gamaldags einstefnumiðil án þess að gera sér grein fyrir þeim gríðarlegu möguleikum sem hann býður upp á.
Þannig að web 2.0 er til í alvörunni. Það er bara ekki neitt áþreifanlegt eins og t.d. lyklaborð eða iPod og þess vegna eiga margir erfitt með að átta sig á því.
Hjörtur 2.0“
http://blog.scope.is/the_scope/2007/12/hva-er-etta-web.html

CV

Ferilskrá
Anna María Birgisdóttir Gleðigata 1 100 Reykjavík
S.+354 8007000 Kt. 010101-0101 Í sambúð

Menntun
2005-2007 Verslunarskóli ÍslandsHúsvörður2007- 2009 Flensborgarskóli Bókasafnsvörður
1990 Fékk kennslu í stafrófinu á Kvíabryggju

Starfsreynsla
2003- 2004 Durex;sölufulltrúi í gúmmídeildVann við ýmis sölustörf ásamt prófun á vörum1989-1992 Fangi á Kvíabryggju 1972-1987 Tandurhreint, Stakkanesi 12, Ísafirði; ýmis þrif á skrifstofuhúsnæði
2008 Símadama hjá Rauða torginu

Tölvu- og tungumálakunnátta
Mjög flink í Paint. Hef ekki þurft á tölvuþekkingu að halda í mínum störfum. Ensku- og dönskukunnátta sæmileg.

Áhugamál
Gúmmí og fleira..

Meðmælendur
Dorrit Moussajef: forsetafrú699-1122 Kári. Arnbergsson, framkvæmdastjóri Trésmiðjunnar Ránar. Sími: 455-0066

Open Source

Open source is an approach to the design, development, and distribution of software, offering practical accessibility to a software's source code. Some consider open source as one of various possible design approaches, while others consider it a critical strategic element of their operations. Before open source became widely adopted, developers and producers used a variety of phrases to describe the concept; the term open source gained popularity with the rise of the Internet, which provided access to diverse production models, communication paths, and interactive communities.
Software development costs in organizations have been touted as being approximately 15% of total costs. This indicates that the value of one over another development methodology is more of a marketing decision (which customers and pricing models) as much as it is about the design of software. The open source model of operation and decision making allows concurrent input of different agendas, approaches and priorities, and differs from the more closed, centralized models of development.[1] The principles and practices are commonly applied to the peer production development of source code for software that is made available for public collaboration. The result of this peer-based collaboration is usually released as open-source software, however, open source methods are increasingly being applied in other fields of endeavor, such as biotechnology.

Open source culture is the creative practice of appropriation and free sharing of found and created content. Examples include collage, found footage film, music, and appropriation art. Open source culture is one in which fixations, works entitled to copyright protection, are made generally available. Participants in the culture can modify those products and redistribute them back into the community or other organizations.
The rise of open-source culture in the 20th century resulted from a growing tension between creative practices that involve appropriation, and therefore require access to content that is often copyrighted, and increasingly restrictive intellectual property laws and policies governing access to copyrighted content. The two main ways in which intellectual property laws became more restrictive in the 20th century were extensions to the term of copyright (particularly in the United States) and penalties, such as those articulated in the Digital Millennium Copyright Act (DMCA), placed on attempts to circumvent anti-piracy technologies.
Although artistic appropriation is often permitted under fair use doctrines, the complexity and ambiguity of these doctrines creates an atmosphere of uncertainty among cultural practitioners. Also, the protective actions of copyright owners create what some call a "chilling effect" among cultural practitioners.
In the late 20th century, cultural practitioners began to adopt the intellectual property licensing techniques of free software and open-source software to make their work more freely available to others, including the Creative Commons.

http://en.wikipedia.org/wiki/Open_source